Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) προκαλούνται από ένα ευρύ φάσμα
παθογόνων μικροοργανισμών. Τα σύνδρομα που προκαλούν οι μικροοργανισμοί
αυτοί προσβάλουν τόσο σεξουαλικώς ενεργά ζευγάρια, όσο και νεογνά που
γεννιούνται από πάσχουσες μητέρες.

Τα μικροβιακά ΣΜΝ, όπως η σύφιλη και η βλεννόρροια, θεραπεύονται εύκολα με
αντιμικροβιακή αγωγή. Αντίθετα, τα ιογενή ΣΜΝ όπως αυτά που προκαλούνται
από τον ιό των θηλωμάτων του ανθρώπου (HPV), τον ιό του απλού έρπητα
(HSV-2) και τον ιό της ανοσοανεπάρκειας του ανθρώπου (HIV) είναι χρόνιες
λοιμώξεις, με δυνατότητα μόλυνσης του ερωτικού συντρόφου. Η πρόληψη,
αποτελεί την καλύτερη προσέγγιση στην αντιμετώπιση των ΣΜΝ.

Θα αναφερθούμε παρακάτω, στα δυο πιο συχνά ΣΜΝ από τα οποία προσβάλλονται
τα σεξουαλικώς ενεργά άτομα.

Κονδυλώματα Έξω Γεννητικών Οργάνων

Οι λοιμώξεις των βλεννογόνων από τον ιό των θηλωμάτων του ανθρώπου (HPV)
είναι το συχνότερο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Περισσότεροι από 20
τύποι HPV μπορεί να μολύνουν το γεννητικό σύστημα.

Πώς μοιάζουν τα κονδυλώματα των έξω γεννητικών οργάνων;

Αν και τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων είναι ανώδυνα, μπορεί να
γίνουν ενοχλητικά λόγω της θέσης ή του μεγέθους τους. Σπάνια εμφανίζεται
κνησμός, καύσος ή αιμορραγία.

Το μέγεθος των κονδυλωμάτων κυμαίνεται από 1 χιλιοστό, έως
1 εκατοστό. Μπορεί δηλαδή το πιο μικρό να έχει το μέγεθος
της κεφαλής μιας καρφίτσας, εμφανίζεται όμως σε διάφορα μεγαλύτερα μεγέθη,
ανάλογα με την περίπτωση. Πολλές φορές δεν είναι εμφανή δια γυμνού
οφθαλμού, όμως γίνονται αντιληπτά από τον πάσχοντα μέσω της αφής.

Το χρώμα και η πυκνότητα επίσης δεν είναι
συγκεκριμένα. Οι βλάβες είναι στο χρώμα του δέρματος, ρόδινες, ερυθρές ή
καστανές. Μπορεί να είναι μονήρεις, διάσπαρτες και μεμονωμένες ή να
σχηματίζουν ογκώδεις συρρέουσες μάζες.

Σε ποιες περιοχές του σώματος εμφανίζονται;

● Στους άνδρες, τα κονδυλώματα γεννητικών οργάνων μπορούν να μολύνουν το
πέος και το όσχεο.

● Στις γυναίκες, εμφανίζονται στα χείλη του αιδοίου, στην κλειτορίδα, στον
κόλπο και στον τράχηλο της μήτρας.

● Και στα δύο φύλα, προσβάλλουν το περίνεο, την περιπρωκτική περιοχή, τον
πρωκτικό σωλήνα, το στόμιο της ουρήθρας, την ουρήθρα, την ουροδόχο κύστη
και τον στοματοφάρυγγα.

Είναι επικίνδυνα;

Τις περισσότερες φορές, τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων που
προκαλούνται από “χαμηλού κινδύνου” τύπους HPV δεν είναι επικίνδυνα.

Κατά την κύηση, τα κονδυλώματα μπορεί να αυξηθούν σε μέγεθος και αριθμό και
να προκαλέσουν μεγαλύτερη προσβολή του τραχήλου της μήτρας. Τα παιδιά
μητέρων με κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, που γεννιούνται με κολπικό
τοκετό, κινδυνεύουν να αναπτύξουν αργότερα υποτροπιάζουσα θηλωμάτωση του
αναπνευστικού.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος της HPV λοίμωξης, προκύπτει από την ογκογονικότητα
του ιού. Oι τύποι 16, 18, 31 και 33 θεωρούνται “υψηλού κινδύνου” και είναι
οι κύριοι αιτιολογικοί παράγοντες για δυσπλασία και ανάπτυξη
ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του τραχήλου και της μήτρας. Η σημασία του
ετήσιου Pap test θα πρέπει να τονίζεται ιδιαίτερα στις γυναίκες με
κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.

Θεραπευτική αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων των έξω γεννητικών οργάνων

Η θεραπευτική προσέγγιση των κονδυλωμάτων αφορά στις εξωτερικές αλλοιώσεις
που εμφανίζονται και όχι στην αντιμετώπιση του ίδιου του ιού.

Η θεραπεία πρέπει να γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού διαγνωσθούν οι
αλλοιώσεις, καθώς έτσι μειώνεται ο κίνδυνος εξάπλωσής τους και
διασφαλίζεται καλύτερο αποτέλεσμα.

Η καλύτερη μέθοδος θεραπείας των δυσπλασιών είναι η θεραπεία με laser CO2,
που εφαρμόζεται στο Δερματολογικό Ιατρείο της Δρ. Μηλίγκου Μαρίας.

Η συγκεκριμένη μέθοδος έχει πολλά πλεονεκτήματα έναντι των υπολοίπων:

● Απουσία πόνου κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία

● Καλύτερα και πιο άμεσα αποτελέσματα

● Απουσία ουλών

● Αποτελέσματα συνήθως σε μία μόνο συνεδρία

Έρπης Γεννητικών Οργάνων

Τι είναι ο έρπης των γεννητικών οργάνων

Ο έρπης των γεννητικών οργάνων, είναι μια χρόνια ιογενής λοίμωξη, η οποία
προκαλείται κυρίως από τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2 και λιγότερο από
τον ιό τύπου 1. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τόσο η πρωτοπαθής λοίμωξη,
όσο και οι υποτροπές είναι ασυμπτωματικές. Είναι από τα συχνότερα
σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης στις
γυναίκες παρά στους άνδρες.

Ποια είναι τα συμπτώματα του έρπητα

Συνήθως, η κλινική εκδήλωση του ιού συμβαίνει μεταξύ 2 ημερών και 2
εβδομάδων από τη στιγμή της λοίμωξης.

Στα αρχικά στάδια, είναι πιθανό να εμφανιστούν συμπτώματα παρόμοια με
εκείνα της γρίπης, όπως πυρετός, κεφαλαλγία, κακουχία και μυαλγία. Στη
πάσχουσα περιοχή των γεννητικών οργάνων ή του πρωκτού παρουσιάζονται ελαφρά
τσιμπήματα, τσούξιμο, πόνος, η κνησμός. Στη συνέχεια, αρχίζουν να
εμφανίζονται οι πρώτες φυσαλίδες με υγρό στο δέρμα. Μετά από κάποιο χρονικό
διάστημα, τα συμπτώματα υποχωρούν από μόνα τους, χωρίς κάποια φαρμακευτική
αγωγή.

Μετά το πέρας των συμπτωμάτων, ο ιός περνά σε λανθάνουσα κατάσταση, δηλαδή
“κοιμάται” στον οργανισμό. Σε περιόδους έντονου στρες, ή όταν το
ανοσοποιητικό εξασθενεί ενδέχεται να «ξυπνήσει» ο ιός και να υποτροπιάσει.

Ποιες εξετάσεις μπορούν να διαγνώσουν τον έρπητα

Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί από δοκιμασίες που ανιχνεύουν είτε τον
ίδιο τον ιό σε δείγμα που λαμβάνεται από το υγρό που υπάρχει στις
φυσαλίδες, είτε με αιματολογικές εξετάσεις που ανιχνεύουν αντισώματα
εναντίον του.

Αντιμετώπιση

Λόγω του ότι ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι ιογενής λοίμωξη, δεν
υπάρχουν φάρμακα που εξουδετερώνουν τον παθογόνο παράγοντα. Ειδική αντιική
αγωγή μπορεί να μειώσει την ένταση και την διάρκεια των συμπτωμάτων, πρέπει
όμως να ληφθεί από τις πρώτες μέρες της λοίμωξης.