Μυρμηκιές

Τι είναι οι μυρμηγκιές και πώς μεταδίδονται;

Οι μυρμηγκιές αποτελούν καλοήθεις υπερπλασίες στο ανθρώπινο δέρμα. Το

μέγεθός τους ποικίλει. Οι βλάβες μπορεί να είναι μονήρεις ή να συρρέουν,

σχηματίζοντας ένα μωσαϊκό. Προκαλούνται από τον ιό των θηλωμάτων του

ανθρώπου (HPV).

Η μετάδοση γίνεται με άμεση επαφή δέρματος με δέρμα. Συμβαίνει ανά ομάδες:

είτε μικρές (κατ΄οίκον) είτε μεγάλες (σχολείο, γυμναστήριο, κολυμβητήριο).

Η ανοσοκαταστολή (ασθενείς με καρκίνο, AIDS ή άτομα που παίρνουν

ανοσοκατασταλτικά φάρμακα), συνδέεται με αυξημένη επίπτωση και πιο

διάσπαρτη προσβολή. Επαγγελματικός κίνδυνος, υπάρχει σε επαγγέλματα που

σχετίζονται με το εμπόριο κρεάτων.

Πού μπορεί να εμφανιστεί μυρμηγκιά και πώς μοιάζει μορφολογικά;

 

Οι μυρμηγκιές εμφανίζονται κυρίως στα χέρια, στα δάκτυλα, στα πέλματα και

στο πρόσωπο.

Η κλινική τους εικόνα είναι χαρακτηριστική. Εμφανίζονται ως σκληρές

αλλοιώσεις που μοιάζουν με κουνουπίδι, σε λευκό ή γκρίζο χρώμα. Στην

επιφάνειά τους, παρατηρούνται “ερυθρά ή καστανά στίγματα” που φαίνονται

καλύτερα με μεγεθυντικό φακό ή το ψηφιακό δερματοσκόπιο και πιστοποιούν τη

διάγνωση.

Μια ξεχωριστή κατηγορία είναι οι ομαλές μυρμηγκιές, που είναι επίπεδες, στο

χρώμα του δέρματος ή ανοιχτό καστανό. Οι βλάβες που προκύπτουν κατόπιν

τραυματισμού μπορεί να έχουν γραμμοειδή διάταξη. Εντοπίζονται συνήθως στο

πρόσωπο, στην περιοχή του γενιού, στα χέρια και στην πρόσθια επιφάνεια των

κνημών.

Οι μυρμηγκιές, δημιουργούν κυρίως αισθητικό πρόβλημα. Οι μυρμηγκιές των

πελμάτων συμπεριφέρονται ως ξένο σώμα και μπορεί να είναι ιδιαίτερα

επώδυνες κατά τη διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως π.χ. το

βάδισμα, εάν εντοπίζονται στα σημεία πίεσης.

Πώς αντιμετωπίζονται οι μυρμηγκιές;

Οι θεραπείες των μυρμηγκιών είναι ποικίλες ανάλογα με τη θέση, το μέγεθος

και την έκταση της βλάβης.

Επιθετικές θεραπείες, οι οποίες συχνά είναι αρκετά επώδυνες και μπορεί να

καταλήξουν σε ουλοποίηση, είναι καλύτερα να αποφεύγονται καθότι η φυσική

ιστορία της δερματικής HPV λοίμωξης οδηγεί σε αυτόματη υποχώρηση μέσα σε

μήνες ή σε λίγα χρόνια. Οι μυρμηγκιές των πελμάτων, οι οποίες είναι επώδυνες

λόγω της θέσης τους, δικαιολογούν πιο επιθετικές θεραπείες.

 

Οι θεραπευτικές επιλογές είναι οι εξής:

● Φαρμακευτική αγωγή, με τοπικά σκευάσματα και κρέμες, που εφαρμόζεται από

τον ίδιο τον ασθενή.

● Κρυοθεραπεία. Χρησιμοποιείται ειδικός ψεκαστήρας (cryospray) που παγώνει

την μυρμηγκιά και τους περιβάλλοντες ιστούς. Η ψύξη, καταστρέφει τον

προσβληθέντα ιστό. Συνήθως επαναλαμβάνεται ανά 4 εβδομάδες, έως ότου

εξαφανιστούν οι βλάβες.

● Καυτηριασμός με laser διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Είναι πολύ

αποτελεσματική μέθοδος για τις ανθεκτικές στη θεραπεία μυρμηγκιές.

● Χειρουργική θεραπεία. Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, όπως σε μονήρη, μη

πελματιαία μυρμηγκιά, όπου γίνεται απόξεση με ειδικό εργαλείο, υπό τοπική

Αναισθησία.

 

Θηλώματα

Τι είναι τα θηλώματα και πώς μεταδίδονται;

Τα δερματικά θηλώματα ή ακροχορδώνες είναι πολύ συνηθισμένοι καλοήθεις

όγκοι του δέρματος. Πρόκειται για μαλακές, στρογγυλές, ωοειδείς ή μισχωτές

βλάβες. Το χρώμα τους ποικίλει από ανοιχτό καστανό, καστανό ή στο χρώμα του

δέρματος, με μέγεθος από >1mm έως και 10mm.

Παρατηρείται συχνότερα σε μεσήλικες και ηλικιωμένους. Η βλάβη είναι

συμπτωματική, αλλά περιστασιακά μπορεί να γίνει ευαίσθητη μετά από

τραυματισμό και να αιμορραγήσει. Είναι συχνότερη στις γυναίκες και στα

παχύσαρκα άτομα. Εντοπίζεται συνήθως στις πτυχές (μασχάλες, πτυχές κάτω από

το στήθος, βουβωνικές πτυχές) αλλά και στο λαιμό και τα βλέφαρα. Οι βλάβες

με τον καιρό, αυξάνουν σε μέγεθος και αριθμό, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια

της εγκυμοσύνης.

Τα θηλώματα, σε αντίθεση με τις μυρμηγκιές, δεν είναι εύκολο να μεταδοθούν

από άτομο σε άτομο. Κάποια άτομα, φαίνεται να είναι πιο επιρρεπή στην

εμφάνιση των θηλωμάτων σε σχέση με άλλα. Η ακριβής αιτία δεν είναι γνωστή.

Πιθανολογείται συσχέτιση με τον ιό HPV (τύποι 6 και 11).

Πώς αντιμετωπίζονται τα θηλώματα;

Η πιο αποτελεσματική και σύγχρονη μέθοδος αντιμετώπισης των θηλωμάτων είναι

το laser CO2.

Μισή ώρα πριν τη θεραπεία, γίνεται επάλειψη της περιοχής της βλάβης με

αναισθητική κρέμα και στη συνέχεια γίνεται ο καυτηριασμός. Μια συνεδρία

είναι συνήθως αρκετή και το αισθητικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.

Ιδιαίτερη προσοχή απαιτούν τα θηλώματα που βρίσκονται στην περιοχή των

γεννητικών οργάνων καθώς πρέπει να γίνει διαφορετική διάγνωση από τα

Κονδυλώματα.

Υπερκερατώσεις

 

Σμηγματορροϊκή Υπερκεράτωση

Η σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση είναι ίσως ο συχνότερος από τους καλοήθεις

όγκους του δέρματος. Οι βλάβες αυτές, οι οποίες είναι κληρονομικές, δεν

εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 30 και συνεχίζουν να εμφανίζονται σε

όλη τη διάρκεια της ζωής, ποικίλλοντας σε αριθμό από λίγες διάσπαρτες

βλάβες έως κυριολεκτικά χιλιάδες σε πολύ ηλικιωμένα άτομα.

Αρχικά, οι πρώιμες βλάβες είναι μικρές, επίπεδες, στο χρώμα του δέρματος ή

ανοιχτό καστανό. Στη συνέχεια, μεγαλώνουν σε μέγεθος, σκουραίνουν και

αποκτούν μια επιφάνεια επηρμένη με χαρακτηριστική “προσκολλημένη” και

“λιπαρή” εμφάνιση. Εντοπίζονται σε όλο το σώμα, κυρίως στο πρόσωπο και στον

κορμό.

Ο καυτηριασμός με laser CO2, υπό τοπική αναισθησία, είναι η πιο σύγχρονη

μέθοδος αντιμετώπισης των σμηγματορροϊκών υπερκερατώσεων. Η μέθοδος αυτή,

πάντως, δεν επιτρέπει την ιστοπαθολογική εξέταση και επιβεβαίωση της

διάγνωσης και πρέπει να γίνεται μόνο από έμπειρο δερματολόγο. Όταν υπάρχει

η παραμικρή αμφιβολία, η βλάβη πρέπει υποχρεωτικά να υποβάλλεται σε βιοψία,

για τον αποκλεισμό του κακοήθους μελανώματος.

Ακτινική Υπερκεράτωση

Πρόκειται για μονήρεις ή πολλαπλές, διακριτές, ξηρές, τραχιές βλάβες με

προσκολλημένα λέπια, που εμφανίζονται στο δέρμα ενηλίκων που έχουν υποστεί

χρόνια έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία.

Εμφανίζονται πιο συχνά στους μεσήλικες άνδρες με ανοιχτό χρώμα δέρματος.

Εντοπίζονται κυρίως στο πρόσωπο, στα αυτιά και στα χέρια. Πολύ συχνή θέση

εντόπισης είναι το τριχωτό της κεφαλής, σε άντρες με αλωπεκία.

Αιτιολογικά, σχετίζονται με παρατεταμένη και επαναλαμβανόμενη έκθεση στον

ήλιο σε ευπαθή άτομα, που οδηγεί σε αθροιστική βλάβη των κυττάρων της

επιδερμίδας από τη δράση της ενέργειας της υπεριώδους ακτινοβολίας.

Προληπτικά, είναι απαραίτητη η χρήση αντηλιακών έναντι της UVB και UVA

ακτινοβολίας, τα οποία πρέπει να εφαρμόζονται καθημερινά, στις εκτεθειμένες

στον ήλιο περιοχές του δέρματος. Εκτός από τα άτομα με ανοιχτό δέρμα,

ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είναι οι επαγγελματίες που εργάζονται στην

ύπαιθρο (αγρότες, κτηνοτρόφοι, ψαράδες, ναυτικοί), καθώς και οι αθλητές που

αθλούνται σε εξωτερικό χώρο.

 

Οι θεραπευτικές επιλογές είναι οι εξής:

● Κρυοθεραπεία. Εφαρμογή υγρού αζώτου με ειδικό ψεκαστήρα (cryospray) . Οι

παρατεταμένες περίοδοι ψύξης παραβλέπουν την αγγείωση του δέρματος,

προκαλώντας μια μόνιμη λευκή κηλίδα (ουλή). Συνήθως επαναλαμβάνεται ανά 4

εβδομάδες, έως ότου εξαφανιστούν οι βλάβες.

● Καυτηριασμός με laser διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Είναι αποτελεσματική

μέθοδος σε μεμονωμένες βλάβες. Στις εκτεταμένες βλάβες του προσώπου, μπορεί

να εφαρμοστεί resurfacing laser με πολύ καλά αποτελέσματα.

Πρέπει να τονιστεί, πως η διάγνωση και η αντιμετώπιση των ακτινικών

υπερκερατώσεων είναι πολύ σημαντική, γιατί μπορεί να αποτελούν

προκαρκινικές βλάβες και επί εδάφους τους να αναπτυχθεί ακανθοκυτταρικό

καρκίνωμα του δέρματος.